Tüm insanların empati kurma becerisi bir gecede esrarengiz bir şekilde yok olur. Toplum psikolojik bir yıkımın eşiğindeyken, Buhran geçici olarak empati kurmayı sağlayan, bağlayıcı adında bir ilaçla kontrol altına alınır. Artık empati kurmanın bir tercih haline geldiği bu post-apokaliptik dünyada, İstanbullu bir psikiyatrist olan Oktay, bağlayıcılar sayesinde başkalarının duygularını deneyimlemekten büyük heyecan duyan bir empati savunucusudur. Öte yandan, bağlayıcılar tehlikesiz olmaktan uzaktır. Bağımlılık yapmakta ve yüksek dozda alındığında, kişilik kaybına varan ağır sonuçlar doğurmaktadır. Devletin empati yetisi üzerindeki baskısı artarken, Oktay hem geçmişinin sırlarıyla yüzleşecek hem de kendi inançlarını sorgulamaya başlayacaktır.